Przewodniczący Liberalno-Demokratycznej Partii Białorusi.

Otrzymuje dwie emerytury – jako wojskowy i parlamentarzysta.
Urodził się 8 września 1954 roku w Mińsku. Matka Halina była kierownikiem mińskiego regionalnego oddziału Banku Państwowego ZSRR, a w latach 90. – doradcą w Narodowego Banku Białorusi. Ojciec Wasil – wojskowy.

W czasach radzieckich zrobił karierę wojskową. Po ukończeniu Mińskiej Wyższej Szkoły Rakietowo-Przeciwlotniczej (1976) przez 15 lat służył w armii, w tym także jako ekspert wojskowy w Iraku (1982-1983). Później odwiedził ten kraj na czele oficjalnej delegacji białoruskiej. Pojawiła się również informacja o tym, że uczestniczył w sprzedaży irackiej ropy w szarej strefie. Jest również absolwentem Wojskowej Akademii Dowodzenia Obrony Powietrznej imienia marszałka Żukowa (1989).

W pierwszych latach niepodległości Białorusi pracował w strukturach bezpieczeństwa wewnętrznego, gdzie jak twierdzi, pracował w pomocy społecznej dla byłych żołnierzy, milicjantów i funkcjonariuszy KGB. Następnie był zastępcą przewodniczącego komisji opieki społecznej służb mundurowych przy Radzie Ministrów (w latach 1992-94).
W latach 1991-1994 stanął na czele centrolewicowego Ruchu Ludowego na Białorusi, do którego dołączyły między innymi Partia Liberalno-Demokratyczna oraz Partia Komunistów Białorusi. Ruch miał stanowić wsparcie polityczne dla premiera Wiaczasława Kiebicza przed wyborami prezydenckimi i zaraz po nich przestał istnieć.

Od 1995 roku lider Liberalno-Demokratycznej Partii Białorusi. Ponad jedna trzecia jej członków to byli urzędnicy służb bezpieczeństwa i weterani wojny afgańskiej. Od 2001 roku Hajdukiewicz jest stałym uczestnikiem wyborów prezydenckich. Co prawda w 2010 roku wycofał swoją kandydaturę, ponieważ uznał, że te wybory są farsą. Były deputowany do Izby Reprezentantów (2004-08).

Jest żonaty po raz drugi. Ma dwóch synów – z pierwszego małżeństwa. Aleh był szefem dwóch stołecznych oddziałów milicji, obecnie jest pierwszym wiceprzewodniczącym Liberalno-Demokratycznej Partii Białorusi. Drugiego syna – Wasila żona jako dziecko wywiozła do Niemiec, od tamtego czasu on nie widział się z ojcem. Druga żona ma córkę, obe mieszkają w Austrii.

W 2013 roku Siarhiej Hajdukiewicz wydał tomik poezji „Moje życie — Białoruś”.