Wasil Nowikau

Wyścig wyborczy ukończył z najgorszym wynikiem, ale już rok później komuniści wzięli większość miejsc partyjnych w Radzie Najwyższej 13-tej kadencji.

Urodził się 21 lutego 1946 roku w miejscowości Łamaczyna pod Orszą, w obwodzie witebskim. Był jedenastym dzieckiem w rodzinie kolejarza.

Z wykształcenia filozof (Państwowy Uniwersytet w Leningradzie), w czasach radzieckich zrobił karierę z linii partii i został asystentem pierwszego sekretarza Komitetu Centralnego Partii Komunistycznej Białorusi (1989).

W wyborach prezydenckich w 1994 roku startował już z założonej w 1991 roku Partii Komunistów Białorusi (PKB), która ogłosiła się następczynią radzieckiej Partii Komunistycznej. (W 2009 roku PKB zmieniła nazwę na Białoruską Partię Lewicy “Sprawiedliwy świat”, której liderem jest Siarhiej Kalakin). Jako jedyny spośród kandydatów otwarcie deklarował przywiązanie do wartości socjalistycznych.

Apelował o wstrzymanie reform i “oddanie ludziom tego, co im zabrano”. Dlatego stał się bohaterem przyśpiewki ludowej “Gdyby na tego Wasila choćby popatrzeć z dala”.

Wyścig wyborczy ukończył z najgorszym wynikiem, ale już rok później komuniści wzięli większość miejsc partyjnych w Radzie Najwyższej 13-tej kadencji, gdzie Nowikau został pierwszym wicemarszałkiem. Był przeciwnikiem referendum 1996 roku, którego głównym efektem stało się rozszerzenie uprawnień prezydenta, i dołączył do opozycji.

W 1998 roku zaprzestał działalności opozycyjnej i natychmiast otrzymał wysokie stanowisko – radcy Ambasady Białorusi w Mołdawii. Później obronił tytuł doktora habilitowanego i został dyrektorem Instytutu Filozofii Narodowej Akademii Nauk Białorusi (2004-2008).

Otrzymuje emeryturę urzędniczą, kieruje wydziałem nauk społecznych i humanitarnych w turystyce Białoruskiego Państwowego Uniwersytetu Wychowania Fizycznego (od 2009 r.)