Jeden z przywódców Białoruskiej Chrześcijańskiej Demokracji. Inżynier, absolwent Politechniki. Pracował w zawodzie, obecnie prowadzi prywatny biznes. Pytan o hobby odpowiada, że lubi sadzić drzewa.

Urodził się 3 marca 1975 roku, dzieciństwo spędził w Bobrujsku. Ojciec – budowniczy, matka – inżynier. Po linii ojca ma szlacheckie korzenie. „Tytuł szlachecki nasza rodzina utraciła dopiero w czasach radzieckich” – opowiedział kiedyś Wital Rymaszeuski.

W wyborach prezydenckich w 1994 roku głosował na Paźniaka. W 1996 roku zainteresował się polityką. Był przewodniczącym różnych organizacji: Młody Front, Białoruskie Stowarzyszenie Młodych Polityków i Białoruska Rada Narodowa Dziecięcych i Młodzieżowych Organizacji Publicznych „Rada”, Młodzieżowa Chrześcijańska Unia Społeczna.

W 2006 r. był koordynatorem kampanii wyborczej Alaksandra Milinkiewicza w Rejonie Frunzeńskim Mińska. Po wyborach był współzałożycielem Białoruskiej Chrześcijańskiej Demokracji i Ruchu “O Wolność” (choć do polityki przyszedł jako ateista).
W chadecji nadzoruje działy międzynarodowy i edukacyjny, koordynuje pracę młodzieżówki.

Jest jednym z liderów kampanii „Na rzecz obrony wolności sumienia i wyznania na Białorusi”.

Jako kandydat Białoruskiej Chrześcijańskiej Demokracji startował w wyborach prezydenckich w 2010 roku. Podczas protestów na placu Niepodległości 19 grudnia został pobity przez milicję, aresztowany i oskarżony o organizowanie i udział w zamieszkach.

Zwolniony z zakazem opuszczania miasta w noc na 1 stycznia 2011 roku po tym, jak na imię Aleksandra Łukaszenki napisał stosowne wyjaśnienia o przebiegu zajść. Oskarżenie zmieniono na organizowanie działań naruszających porządek publiczny lub udział w nich. Skazany na karę dwóch lat pozbawienia wolności w zawieszeniu.
Żona Nasta – kulturoznawca, ma córkę Ewę.