Aleksander Milinkiewicz

Przywódca Ruchu „O Wolność”.

Urodził się w 1947 roku w Grodnie, w rodzinie nauczycielskiej. Prapradziadek i pradziadek uczestniczyli w Powstaniu Styczniowym, dziadek walczył o szkolnictwo białoruskie w okresie międzywojennym, kiedy Grodzieńszczyzna należała do Polski.

Fizyk z wykształcenia, doktor nauk fizycznych i matematycznych. Pracował w Instytucie Fizyki Akademii Nauk Białorusi, a następnie wykładał na Uniwersytecie Grodzieńskim. Później kierował katedrą na uniwersytecie w algierskim mieście Setif (lata 1980-84). Odbył staż na Uniwersytecie Montpellier (1980) i University of California (1998), zaliczył kurs w Europejskim Centrum Studiów nad Bezpieczeństwem w Garmisch-Partenkirchen (2000).

Po powrocie do Grodna poświęcił się krajoznawstwu, był przywódcą nieformalnego stowarzyszenia intelektualistów „Pogoń”. Prawie 10 lat prowadził w lokalnej telewizji program poświęcony historii Grodna. Pod koniec lat 80. odnalazł miejsce pochówku ostatniego króla Rzeczypospolitej Stanisława Augusta Poniatowskiego w Wołczynie. Został za to odznaczony „Orderem za zasługi dla kultury polskiej”, napisał o tym wspomnienia. Koordynował prace restauracyjne na najstarszej wieży zegarowej w Europie – w Kościele Farnym w Grodnie.

Wiceprzewodniczący Komitetu Wykonawczego miasta Grodna (1990-96), był zaangażowany w sprawy edukacji, kultury, religii, zdrowia, mediów, stosunków międzynarodowych, sportu, młodzieży i ochrony dziedzictwa historycznego. Nadal wykładał na uniwersytecie. Z administracji publicznej odszedł w przededniu referendum z 1996 r. Założył stowarzyszenie „Ratusz”, które wspiera inicjatywy społeczne w Grodnie.

W 2000 roku kierował sztabem wyborczym kandydata na prezydenta Siamiona Domasza. W 2006 roku stanął na czele ruchu „O Wolnoś”” i stał się wspólnym kandydatem opozycji w wyborach prezydenckich.
Włada angielskim, francuskim i polskim.

Żonaty po raz drugi, żona – działaczka społeczna Ina Kulej, z pierwszego małżeństwa ma dwóch synów.